Τα ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα - Goutzi φόρεμα - http://www.eyedoll.gr

Τα ψεύτικα τα λόγια, τα μεγάλα - Goutzi φόρεμα

• Γράφτηκε από την  Νατάσα Γκουτζικίδου 
• μέγεθος γραμματοσειράς  

Κατηγορία: Goutzi φόρεμα - Νατάσα Γκουτζικίδου

http://www.eyedoll.gr

Μια από τις αγαπημένες μου παροιμίες ήταν πάντοτε η ακόλουθη:«ο ψεύτης και ο κλέφτης, τον πρώτο χρόνο χαίρονται».

Δεν ξέρω γιατί μου έχει κολλήσει, είναι ίσως μια υποσυνείδητη ειδοποίηση για το τι πρέπει να προσέχουμε γύρω μας.

Αλλά, αν υποθέσουμε πως ο κλέφτης κάποτε θα φανεί, χειρότερος νομίζω πως είναι ο ψεύτης. Αυτός καμουφλάρεται ακόμα καλύτερα και κυριολεκτικά, περπατάει στις σκιές. Ποιες σκιές; Μα των ψεμάτων του φυσικά.

Ο ψεύτης δεν έχει φύλο. Γυναίκα ή άνδρας, δεν κάνει διαφορά. Το τελικό αποτέλεσμα είναι που μετράει. Συνήθως το έχει για επάγγελμα και το ψέμα του θα το βρεις πίσω από κάθε λέξη. Μπορεί να αφορά στη δουλειά του, στην καθημερινότητά του, στις συνήθειές του.

Τη μια μέρα μπορεί να κάνει σκι στον Παρνασσό ή στις Άλπεις -ανάλογα με την οικονομική κατάσταση, μεγαλώνει και το ψέμα- και την επομένη, να παίζει ποδόσφαιρο με τον κολλητό του, που τυγχάνει να είναι γνωστός παίχτης.

Αν πρόκειται για γυναίκα, σίγουρα ψωνίζει από τον πιο γνωστό οίκο μόδας της Αθήνας. Ναι, εκεί που ψωνίζουν όλες οι επώνυμες κυρίες της πόλης.

Ο χειρότερος όμως ψεύτης, είναι αυτός που κάνει τα πάντα για τον ερωτευτούμε και παρουσιάζει ένα πρόσωπο διαφορετικό από αυτό που τελικά διαθέτει.

Καταρχάς, είναι προσαρμοστικός. Σε βλέπει ρομαντική; Σου πουλάει το παραμύθι. Σε βλέπει δυναμική, το παίζει άνθρωπος ανάλογου βεληνεκούς. Ένα πράγμα: «κοίτα πώς ταίριαξαν τα νώτα μας». Κοινώς, ο χαμαιλέοντας μπροστά του ωχριά. Τόση προσαρμοστικότητα ή καλύτερα τόση ελαστικότητα, ούτε αθλητής της ενόργανης. Κι αν ο Θεός τον προίκισε με το χάρισμα του λόγου, τότε sorry μωρό μου, το τρως το κουτόχορτο κανονικά και λες και ευχαριστώ. Τη σόδα την πίνεις στην πορεία, για να χωνέψεις. Χώρια που επειδή αγνοείς την αλήθεια, νιώθεις και πανευτυχής που έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο αληθινό διαμάντι.

Το πρόβλημα είναι ότι έχεις ξεχάσει μια βασική λεπτομέρεια: πέρα από τους πολύτιμους λίθους με τους οποίους φτιάχνουμε μοναδικά κοσμήματα, υπάρχουν και τα φο. Ακόμα και σε αυτά όμως, υπάρχουν κατηγορίες. Υπάρχουν τα καλής ποιότητας φο και τα κακής ποιότητας φο. Ο ψεύτης αποδεικνύεται κάποτε πως ανήκει στη β’ υποκατηγορία.

Σε μια μαγική στιγμή, όλα βγαίνουν στη φόρα. Το οικοδόμημα καταρρέει και μαζί του κάθε ψέμα.

Ξέρετε, δεν έχει τελικά σημασία πόσο μεγάλα ή μικρά ήταν τα ψέματα που μας είπε. Σημασία έχει πως μετά από μια οποιαδήποτε αποκάλυψη τέτοιου είδους, αντιλαμβανόμαστε πως η εικόνα που κάποτε ερωτευτήκαμε, είναι ψεύτικη.

Ακόμα κι αν υποθέσουμε πως υπάρχει κάποια αλήθεια, αυτή χάνεται, κυρίως επειδή έχει χαθεί η εμπιστοσύνη.Σε κάποιες περιπτώσεις αυτό πονάει. Σε κάποιες άλλες όχι. Ιδίως όταν είχες αρχίσει να ψυλλιάζεσαι πράγματα, αλλά το ψέμα ήταν τόσο καλά καμωμένο, που δεν μπορούσες να βρεις την άκρη.

Όπως και να ‘χει, ο ψεύτης είναι ένα είδος από το οποίο πρέπει κανείς να απαλλάσσεται.

Τι να κάνεις κάτι ψεύτικο στη ζωή σου; Κάτι που δεν υπάρχει;