Mε το ΓΑΜΟ σου τα πιασες τα λεφτά σου ή μήπως το προτιμάς λαβράκι;

Πέρα από την υποκειμενικότητα, αοριστία της  λέξης ΄΄Πάντα΄΄ η οποία κρύβει μέσα της και έναν καταναγκασμό που απεχθάνομαι, θεωρώ το Γάμο μια δομή ξεπερασμένη και αναχρονιστική.

Ο ΄΄'Γάμος΄΄για μένα είναι άλλος ένας κοινωνικός καταναγκασμός που μόλις πατήσεις τα 25 μετατρέπεται σε καθημερινό σου εφιάλτη. Πώς λοιπόν να σταματήσεις  αυτό το έργο του παραλόγου που εκτυλίσσεται σε όλες τις κοινωνικές και οικογενειακές συνευρέσεις;

Ένα συνεχόμενο βουητό ταλανίζει το έρμο σου μυαλό  - μπιρι μπιρι μπιρι μπιρι - , - ακόμα  μόνη , ακόμα μόνη -  ή - άντε πότε με το καλό, πότε με το καλό - αυτό το σε δείχνω με το δάχτυλο και σου λέω χωρίς αναστολές, καλέ εσύ ακόμα δεν έχεις βρει τον άνδρα της ζωής σου; Δεν μπορεί κάτι δεν κάνεις καλά, τι άραγε; - πάρε να έχεις σαν να σου λέει , δεν αξίζεις και πολλά αλλά λόγος να μη γίνεται - .

Έτσι λοιπόν κι εσύ χωρίς πολύ σκέψη ή για να το πω σωστότερα με την ''σκέψη των άλλων΄΄ βρίσκεσαι μέσα ακριβώς στο ξέφρενο και τρελό πάρτι της ζωής σου ως επισφράγιση ότι με το ΓΑΜΟ σου τα πιασες τα λεφτά σου ή μήπως το προτιμάς  λαβράκι ή τέλος πάντων απλά εντόπισες - Εσύ και Μόνο Εσύ -  μέσα στο πλήθος της ανδρικής ΄΄σαβούρας΄΄ τον τέλειο, μοναδικό, ανεπανάληπτο και ''ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ'' ΕΡΩΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ΄΄ ; ΕΕΕ  μα φυσικά έτσι θα τον άφηνες; Έτσι λοιπόν μες στη χλιδή και επιδειξιμανία το τσούζουμε λιγουλάκι, σκίζουμε τη γάτα για τελευταία φορά, και τα σπάμε για αρχή μια και θα ακολουθήσει και συνέχεια, απλά δεν το ξέρουμε ακόμα.  ΠΟΥ ΠΑΣ ΧΡΥΣΉ ΜΟΥ, ΠΟΥ ΠΑΣ; δεν σου είπαν ότι τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κώλους;  Σου είπανε οι παλιότερες δεν μπορεί, αλλά εσύ είπαμε το για ΠΑΝΤΑ και ξερό ψωμί στο μυαλό σου. 

Μετά λίγα και με τα πολλά την δέσαμε την γαϊδάρα μας, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, για τον έναν ή τους πολλούς άλλους λόγους ( επί των πλείστων όχι δικούς μας ) και μια μέρα εκεί που κάθεσαι  και αναπολείς το παρελθόν, συνειδητοποιείς το παρόν και οραματίζεσαι το μέλλον πάρτη  κάτω και άντε να την συνεφέρεις, και όχι τίποτα άλλο πρέπει να σιδερώσεις και το σώβρακο του Γιάννη και ποιος τον ακούει αν δεν προλάβεις.

Και όπως είπε ο Βικτωρ Σερζ στην ΄΄ υπόθεση Τουλάγιεφ΄΄ :

'Όλο το κακό προέρχεται από τα όσα σκέφτεται κανείς, ή μάλλον από το γεγονός ότι υπάρχει μέσα μας ένα ον που σκέφτεται εν αγνοία μας κι έπειτα εκτοξεύει ξαφνικά, μέσα στην ησυχία του εγκεφάλου, μια πικρόχολη, ανυπόφορη φρασούλα ΠΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΠΙΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ - και συνεχίζω ρωτώντας  ΜΗΠΩΣ ΛΕΩ ΜΗΠΩΣ τις περισσότερες φορές επιλέγουμε συντρόφους για καθαρά εγωιστικούς λόγους ή ακόμα και κοινωνικούς παράγοντες και λιγότερο γιατί έχουμε εμπεδώσει τον όρο της ΑΓΑΠΗΣ και τις Ευθύνες και Υποχρεώσεις που εμπεριέχονται σε αυτόν?

ΓΙΑΤΊ όπως είπε και ο Sigmund Freud: '' Η αγάπη  μου είναι κάτι πολύτιμο για μένα , που δεν μπορώ να το σκορπάω . Μου επιβάλλει καθήκοντα που πρέπει να είμαι έτοιμος να τα εκπληρώσω με θυσίες . Για να αγαπώ κάποιον άλλον, πρέπει κατά κάποιο τρόπο να το αξίζει''.

dK